دلنوشته

پسرم هستی من 

ارامش من

به خود میبالم که تو را دارم با تو متحول شدم وایمانم بیشتر شد . ایمان به پروردگاری که در تنهایهایم تنهایم نگذاشت ودر سختی دستان دراز شده من را به سویش گرفت .

فرشته پاک و آسمانیم وجودت روزنه ای شد برای من تا غمهایم را از یاد ببرم .

همیشه بخند نازنینم وقتی میخندی میشکفم ووقتی گریه میکنی  پژمرده میشوم ومیمیرم.